Bij FWU willen we ervoor zorgen dat onze beleggers in alle stadia van hun spaarcarrière een marktpositie hebben die het beste past bij hun risicoprofiel. Wij geloven hier sterk in omdat wij ons terdege bewust zijn van de ongepaste beleggingsmix en dus het risicoprofiel dat veel mensen hebben. Daarom willen we het hele proces voor hen gemakkelijker maken. Forward Quant heeft daarom een 'automatisch' beleggingsallocatieconcept in het product ingebouwd, waarbij wij ervoor zorgen dat onze klanten, afhankelijk van de levensfase waar ze zich in bevinden, de juiste mix hebben tussen aandelen en obligaties. Ons doel is om het beleggen eenvoudig te maken!

Uit recent onderzoek van de Zwitserse bank UBS is gebleken dat millenials, personen tussen 20 en 35 jaar, 65% in contanten of vastrentende instrumenten bezitten. Maar dit soort beleggingsmix is niet geschikt voor iemand die net aan carrière begint en dus de opbouwfase van zijn leven ingaat. Tijdens deze fase kunnen beleggers het zich veroorloven om minder risicovermijdend te zijn, gezien de vele inkomensjaren die nog voor hen  liggen. Met andere woorden, tijdens deze periode zou er een groot deel naar aandelen moeten gaan, wat op zijn beurt de reden is waarom we de eerste fase van het Forward Quant beleggingsconcept hebben ontworpen met het grootste deel van de investering in de aandelenmarkt.

Hoewel het natuurlijk waar is dat aandelen op korte termijn volatiel kunnen zijn, hebben aandelen over langere perioden altijd een positief rendement opgeleverd - op jaarbasis ongeveer 10%. Bovendien is er in de MSCI World - een proxy voor de 'wereldwijde' beurs - nooit een periode van 15 jaar geweest met een negatief rendement. De reden hiervoor is heel eenvoudig: door te beleggen in wereldwijde aandelen maakt men aanspraak op de wereldeconomie. En zolang de wereldeconomie blijft groeien - zoals ze ondanks talloze oorlogen en crises heeft gedaan - zal die claim in waarde stijgen. Voor jongeren met veel spaarjaren en winstpotentieel voor hen zijn de opportuniteitskosten om niet op de beurs aanwezig te zijn gewoonweg te hoog en daarom is een grote exposure gerechtvaardigd.

Zodra we de laatste levensfasen en/of het einde van de polis bereiken, wanneer het belegde kapitaal nodig is, begint het beeld wel degelijk te veranderen. Zoals we al eerder hebben vermeld, kan de beurs op korte termijn een precaire plek zijn. Het zou bijvoorbeeld zeer jammer geweest zijn als iemand met pensioen was gegaan of zijn polis in 2008 had zien aflopen als deze volledig in de aandelenmarkt was belegd. Juist daarom willen we dat onze klanten, naarmate het contract afloopt, overstappen op een kapitaalbehoudsmodus, door zich te richten op vastrentende en geldmarktbeleggingen.